~ Bar 1~~ ¨

Konu: ~ Bar 1~~ ¨ C.tesi Tem. 12, 2008 8:22 pm

Out: Barda ben varım. Buna dikkat ederek Rp'lerinizi yapabilirsiniz. Ayrı ayrı bar başlıkları vardır. Karışıklık olmasın diye biri burada Rp yaparken başkaları da diğer başlıklarda yapabilir.

Konu: Geri: ~ Bar 1~~ ¨ Ptsi Tem. 14, 2008 12:52 pm

‘Jaciiinth! Foeda dea, sen gereksiz bir kişiliksin! Daha saat kaç?’ İkizine püskürttüğü öfkesi erken uyandırılmasına bağlanabilirdi. Lectaria’nın aksine uyku delisi olan Mstis sabahın erken saatlerinde kalkmaktan nefret ederdi. Yorganını tekmeleyerek kalkarken bir yandan da uyanabilmek için gözlerini ovuşturuyordu. Baş ucunda bulunan kurukafalı saatini eline alıp saate baktıktan sonra gözleri iri iri açılmıştı. Akrep birin üzerinde dururken yelkovanda kendince hareket ediyordu. Eğer bire kadar uyuduysa bakanlıktaki o kadar işle kim ilgileniyordu? Daha da önemlisi Lectaria neden işte değildi? ‘ Meus Deus, ne yapacağım şimdi?’ Yataktan fırlayıp merdivenlere doğru koşarken evin alt katındaki büyük salondan kahkahalar yükseliyordu. İkiz kardeşi ya kafayı sıyırmıştı ya da dün izlediği filmin etkisi altından daha çıkamamıştı. Asasını eline alıp üzerine yürümeyi düşünürken kemik takvimindeki işaretli tarih aklına gelince kendi kendine gülümsemeden edemedi. Bakanlıktan zorla aldıkları iki günlük izinin ilk gününü kullanıyorlardı. Unutkanlığını yorgunluğuna vererek odasına dönüp üzerini değiştirmek için dolabını açtı. Siyah, dar elbisesini üzerine geçirirken kahvaltı yapmak için dışarı çıkıp çıkamayacağını düşünüyordu. Son günlerde doğru düzgün bir şeyler yiyememişti. Önceki gün becerikli Lectaria’nın yemeği yakması dışında diğer yemekler iyi sayılırdı ama yine de dışarıdaki bir bardaki yemekler kadar iyi yaptığı söylenemezdi. ‘Jacy bugün dışarıda yemek yesek ne olur?’ Salona indiğinde kardeşini yerde boncuklarla uğraşırken görünce şaşırmadan koltuklardan birine yönelmişti. Olumlu bir cevap bekliyordu ama duydukları karşısında daha bir mutlu olmuştu. İkizinin bugün gelemeyeceğini söylemesi rahat bir gün geçirebilmesi demekti. Yine de üzülmüş gibi görünerek kısa bir vedadan sonra kapıya yöneldi. Elbisesiyle giyebileceğini düşünerek almış olduğu koyu mor, topuklu ayakkabıları giyip evden çıkmadan önce son kez salona baktı. Eve geri döndüğünde kardeşini boncukların arasında uyurken bulursa doğal karşılaması gerektiğini biliyordu.

Knockturn Yolu’na cisimlendikten sonra yavaşça yürümeye başladı. Cisimlenme esnasında her zaman alt üst olan midesi yine bulanmaya başlamıştı. Küçüklüğünden beri büyüleri uygulamakta kabiliyetsiz olması cisimlenme büyüsünü hiçbir zaman kuvvetli yapamamasına sebep olmuştu. Diğer büyülerde şimdi ustalaşmış olsa da cisimlenme yerine yolculuk etmesini tercih ettiğinden her seferinde kendini kötü hissediyordu. Dahlia Minuit Bar’dan içeri girerken midesi yatışmış sayılırdı. Boş masalardan birine otururken kendini daha iyi hissediyordu. Beş dakika sonra yanına gelen barın sahibi Caroline’den ateş viskisi istedi. Bir süre içeceğini getirmek üzere yanından uzaklaşan Caroline’nin arkasından baktı. Dükkan sahibi olanlara ve bar işletenlere her zaman özenmişti, onların daha az yoğun olduklarını düşünüyordu. Özellikle barlarda çalışan barmenleri olursa rahat bir yaşam sürerdi işletenler herhalde. Ama hiçbir zaman böyle kolay bir seçenek önüne sunulmadığı için ikiziyle birlikte bakanlığa geçmişlerdi. Fransadaki bakanlıkların verdiği iş tekliflerine karşılık düşük buldukları fiyatlardan sonra şimdi çalıştıklar dairelerde işe başlayıp bulundukları konuma gelmişlerdi. En yakın arkadaşları Luc’ta bakanlıkta çalışıyordu. Onu yalnız bırakmama isteğinin de kendilerine hakim olmasıyla bakanlık kendileri için en uygun iş ortamı olmuştu. Şimdiki yoğunluğunu düşündükçe mezun oldukları ilk dönemleri özlüyordu Mstislava…

Konu: Geri: ~ Bar 1~~ ¨ Salı Tem. 15, 2008 6:48 pm

Darmadağın bir odada, en az oda kadar dağınık olan bir yatağın üzerine oturmuş, önündeki sayısız parşömenleri inceliyor, bir yandan da anlam vermeye çalışıyordu. Neden bilmiyordu ama bu yıl Hogwarts Müdüresinden gelen profesörlük teklifini kabul etmişti. Belki öğrencilik yıllarını özlediğinden, belki yapacak daha iyi bir işi olmadığından ve sıkılmaya başladığından belki de sırf eğlence olsun diye kabul etmişti bu kibar daveti. Ama yine de daha şimdiden zor olacağını düşünmeye başlamıştı ve biraz daha oturup bu hiç bir şey anlamayı başarmadığı parşömenlerle vakit geçirirse delirecekti. Yatağının baş ucunda duran ve on yedinci yaş gününde büyükannesinin armağanı olan saate kaydı bakışları. Neredeyse yarım saattir sadece bakmıştı ama hala bir yol kat edememişti. Planlı yaşamak, sorumluluk almak hiç de ona göre şeyler değildi. Şimdi öğrencilik yıllarında nefret ettiği disiplinli profesörlerden biri olma fikri öyle korkunç gelmeye başlamıştı ki.. Ama o da gayet iyi biliyordu ki her ne olursa olsun asla sıkıcı, disiplinli bir profesör olamazdı. Yapamazdı yani. Birden aklına aykırı davranışları yüzünden aldığı sayısız cezalar geldi. Okul tarihi boyunca kimsenin almayı başaramadığı kadar çok ceza almıştı. Yine de hiç birinden vazgeçmemişti. Ve içinde hale öğrencilik yıllarına duyduğu özlem varlığını sürdürüyordu. Yetişkin bir birey olmak hiç de ona göre değildi. Yeniden uyumaya dönmeyi çok isterdi, uyandıktan sonra tekrar uyuyamama gibi tuhaf bir özelliği olmasaydı.Tembelce yataktan ayaklarını sallandırıp bal rengi işlemeli dolabına ilerledi. Dolap neredeyse odanın tümünü kaplıyordu ama Marv hala yetmediğini söyleyip, mızmızlanmaktan başka bir şey yapmıyordu.

Tam bir saat sonra kusursuz bacaklarını saran süet, uzun topuklu çizmelerinin Knockturn Yolu kaldırımlarında çıkarttığı 'tak' seslerinin eşliğinde bir şeyler içebileceği bara ilerliyordu. Kendi başının çaresine bakmaya başladığından beri ne zaman sıkılsa kendini burada bulurdu. Bir ölüm yiyen olmasa bile burası ona evindeymiş hissi veriyordu. Eliyle oldukça koyu bir makyaj yaptığı, siyah göz kalemiyle masmavi gözlerine korkutucu bir hava vermeyi başardığı yüzüne düşen bir tutam saçı geriye attı. Değişiklik olsun diye kabarttığı kahverengi saçlarının aralarındaki mavi renkler dikkat çekiyordu. Dizlerinin bir hayli yukarısında olan kısa, deri ve siyah eteğinin üstüne giydiği tişört göbeğindeki piercingi ön plana çıkarıyordu. Kulağındaki dört delikte de birbirinden farklı küpeler varken sadece bir kolye takmıştı. Bu da üzerinde şaşırtıcı bir şekilde kalp olan bir kolyeydi. Farklı giyinmeyi seviyordu. Çevresinden ne kadar tepki alırsa alsın giysilerinin kişiliğini yansıttığını iddia ediyordu. Barın kapısını gıcırtılı bir şekilde açtığında mavi gözleri Mstis'in bakışlarıyla buluştu. Düşünmeden, zira tek başına bir masada oturup sıkıcı bir şekilde viski içmeye hiç niyeti yoktu, sık adımlarla cadının olduğu masaya ilerledi ve sırf nezaket olsun diye oturabilir miyim dedi. Aslında soruyu sorduğunda sandalyeyi çekmiş, oturuyordu bile. Dükkan sahibinden viski isterken yüzüne eklediği sahte olduğu apaçık bir tebessümle Mstis'e yöneldi.

''N'aber? Bu saatte Bakanlık'ta olursun sanıyordum..''

Konu: Geri: ~ Bar 1~~ ¨ Çarş. Tem. 16, 2008 4:49 pm

Kulağında yankılanan ayak sesleriyle birlikte başını girişe çevirdi. Marveille’ın masasına doğru ilerlediğini görünce hafif bir tebessümle gülümsedi. Arada sırada karşılaştıklarında sohbet ettikleri oluyordu. Birbirlerini fazla yakın bulmasalar da aralarında sorun da yoktu. Marv’ın oturabilir miyim sorusuna başını sallayarak karşılık verirken içkisinden bir yudum almıştı. Kızın sahte gülümsemesine karşılık kendi tebessümünü silerken insanların neden bu kadar yapmacık olmaya başladıklarını düşünüyordu. Sevmediği biri olsa bile içten davranmaktan asla vazgeçmezdi Mstis. Kızıl saçlarını elinde toplayıp sağ omzunun üstüne atarken bir yandan da karşısındaki genç cadıyı süzüyordu. Sıra dışı dış görünüşü ve değişik tavırlarıyla insanın ilgisini çeken bir yapısı vardı. Kişiliğini yansıtan kıyafetler giydiği apaçık ortada olsa bile okulda nasıl bir tepki gördüğünü bilmiyordu Mstislava. Hogwarts ortamını küçüklüğünden beri merak etmiş olsa da orayı hiçbir zaman görmemişti ve göremeyecekti. Beauxbatons’daki kulaktan dolma haberlerle canlandırdığı Hogwarts’ı gerçekten merak ediyordu. Düşünceleri masaya yeniden odaklandığında Marv’ın sorusunu zar zor duyabilmişti. ‘ İzinliyiz. Lectaria’nın isteği. Mahkumlarla ilgili dosyalarla uğraşmaktan yorulduğunu bahane ederek bütün işlerini iki günlüğüne çalışanlara devretti. Bende yalnız bırakmamak için onunla birlikte iki gün dinleneceğim. ’ Yüzünde yeniden hafif bir gülümseme oluşurken Marv’a soracağı soruyla ilgili cümlesini toparlamaya çalışıyordu. Hogwarts! Hayatında başka hiçbir şeyi bu kadar merak ettiğini hatırlamıyordu. Küçük yeğenlerinin de orada okuyacak olması gerçekten önemliydi ikizler için. Belki onun da anlattıklarıyla meraklarını giderebilirlerdi.

‘Okulun açılmasına az kaldı öyle değil mi? Hogwarts’ın yani.’ Gözleri parıldayarak cadıya bakarken yüzünde başka hiçbir anlam yoktu. Yeğenlerinin aldığı mektupla yeğenlerinden daha fazla heyecanlanmış olan ikizler şimdi okulla ilgili araştırma yapmaya başlamışlardı. Marv’ın da Muggle Araştırmaları Profesörü olduğunu bildiğinden aklına gelen ilk soruyu yöneltmişti. İçini çekerek bardağındaki son yudumu da içerken aklına küçük kardeşlerinin ölümü gelmişti. Ailesi öldükten sonra tamamen kötü karakterli bir çocuk olan Demetra’nın en azından okulda sorunsuz vakitler geçirmesini istiyorlardı, bu pek mümkün olmasa da. Eliyle işaret edip çağırdığı Phoebe’den bir bardak daha ateş viskisi isterken dışarıyı seyretmeye başlamıştı. Hava güzelken yavaş yavaş kapanıyordu. Yağmur yağacak gibiydi. Islanmaktan her zaman zevk almış olan Mstislava bugün saçlarının darmadağın olmasını istemiyordu. Kendi kendine yüzünü buruşturup bir süre daha bulutların hareketlerini izledi, sonra Marv’a döndü. Cevabını duymak istiyordu, rahatsız olmazsa daha soracağı çok soru vardı. Beklediği tepkiyi görmek istercesine gözlerini Marv'ın gözlerine dikmişti.

Konu: Geri: ~ Bar 1~~ ¨ Cuma Tem. 18, 2008 12:32 pm

Bakanlıkta çalışmanın zor olduğunu tahmin edebilirdi sadece. Okuldan mezun olduğundan beri neler yaptığını düşündü bir süre, bir yandan bar sahibinin getirmiş olduğu yarısı çoktan bitmiş olan viskinin bulunduğu bardağı ince parmakları arasında çevirirken. Pek bir şey yapmış sayılmazdı aslında. Kendisiyle aynı anda mezun olan arkadaşlarının neredeyse tamamı Bakanlıkta bir iş bulmuşlardı. Bazıları St. Mungo ve Gringotts'a yerleşerek geleceklerini garantilemişlerdi. Ama bütün bunları son derece gereksiz ve sıkıcı bulduğundan Marv, tüm iş tekliflerini reddedip, ailesinin baskılarını görmezden gelip dünyayı dolaşmaya karar vermişti. Çoğu kişi bunu saçma bulmuşlardı. Haksız da sayılmazdı ama Marv sürekli Londra'da takılıp kalmaktan bunalmıştı ve yeni yerler görmeye ihtiyacı vardı. Muggleler arasında yaşamaya başlamıştı ve kendine ait bir bar açmıştı. Kendine ait, kimsenin ona karışmadığı bu hayatında mutlu bir hayatı olmuş olsa da geçenlerde kendisine gelen mektubu göz ardı etmekte zorlanmıştı. Hogwarts, onun evi gibiydi ve profesör de olsa yeniden orada bulunma fikrinden kurtulamamıştı. Perçemini düzeltirken Mstis'in sorduğu soruya, daha doğrusu açtığı yeni konuya cevap vermek üzereydi. '' Evet, yeniden orada olmak çok güzel bir duygu Mstis. Kuzenin ya da yeğenin, bu yıl Hogwarts'a gidecek diye duymuştum.'' Tam emin değildi bu söylediğinden. Zira hafızası her zaman onu yanıltmıştı, hiç bir şeyi adam akıllı hatırlayamaz, mutlaka yanlışları olurdu. Yakın arkadaşları ona genelde 'balık hafızalı' derlerdi hatta. Mugglelerden öğrenmişti bu sözü. Onlara göre balıklar beş saniyede bir hafızalarını mı ne kaybeder, unuturlarmış. Bunu ilk öğrendiğinde ne kadar güldüğünü ve garipsediğini düşündü. Muggleler gerçekten tuhaf insanlardı...

Böyle bir yerde Muggle Araştırmaları profesörüyken nasıl bu kadar rahat davranabildiğini düşündü. Etrafta çok sayıda eski de olsa mürit, safkan takıntılılar olmalıydı ve buradaki insanların çoğu mugglelerden nefret ederlerdi. Bir an cesaretine hayran kalmış olsa da bir sonraki an aslında neredeyse hiç kimsenin bundan haberdar olmadığını fark etti. Gerçi bu bir şeyi değiştirmezdi ya. Viskisinden bir yudum daha alırken daha az sert bir şeyler içebileceğini fark etti. Henüz saat daha erkenken ve yapması gereken şeylerin sayısı artmışken sarhoş olmayı istemezdi. Zayıf bir bünyesi olduğunu biliyordu ama yine de dayanamıyordu içkiye.

Konu: Geri: ~ Bar 1~~ ¨ Ptsi Tem. 21, 2008 5:39 pm

Marv’dan beklediği gibi bir cevap almıştı. Nedense Hogwarts’ta okuyanlar mezun olduktan sonra okullarını hep abartıp, fazlasıyla iyi şeyler söylerlerdi. Beklide övgüleri gerçekti ama Mstis söylediklerini hep abartılı bulurdu. Marv’ın söylediğine başını sallarken yanıt verirken bilgilendirmeden duramadı. ‘Yeğenim. Bu sene Hogwarts’a başlayacak. Beauxbatons’dan mektup almayı bekliyorduk ama Hogwarts’tan gelince şaşırdık. Gerçi tam Fransız olan Lectaria ile benim ama yeğenimde orada okumalıydı bence.’ Hafifçe gülümseyerek Hogwarts profesörünü süzüyordu. Mugglelarla uğraştığını bildiğinden çılgın dış görünüşü hakkında yorum yapmaktan çekinirdi ama kısa bir süre önce Marv yüzünden merak edip muggleların giyim tarzlarını araştırmıştı. Beklediği gibi bir sonuç alamamış olsa da genç cadının kendi stilini yarattığını düşünüyordu. Kendisi asla bir stil sahibi olamamıştı. Onu dışardan gören biri basit bir cadı olarak yorumlayabilirdi. Her zaman siyah ve sade giyinirdi. Eteklerinin altına fazla göze çarpmayan fileli çoraplar tercih ederdi. İkizi ise kendinden çok zıttı giyim konusunda. Biraz o da Marv gibi acayip şeyler giymeyi seviyordu. Gerçi boncuklara ve diğer gereksiz takılara kafayı takmış birinden başka bir şey beklenemezdi ama ikiziyle çok iyi anlaştıkları için kendi gibi olmasını beklemişti uzun süre. O zamanki kavgaları aklına geldiğinde yüzündeki gülümsemesi iyice belirginleşmişti. Gözlerini masadan kaldırıp saate baktığındaysa yüzünü buruşturdu. Lect kendini bekliyor olmalıydı. Neredeyse bir saattir oturuyordu. Özür dilercesine gülümserken Marv ne söyleyeceğini tahmin etmiş olmalıydı. ‘ Şimdi gitmem gerek okul zamanı olmasa da belki tatillerde tekrar karşılaşırız. Bu arada büyük ihtimal Slytherin’e seçilecek olan bir öğrenciyi seversin öyle değil mi?’ Cevap beklemeden masadan kalkarken Demetra’dan bahsettiği çok açıktı. İçeceğinin parasını ödedikten sonra Dahlia Minuit Bar’ın kapısına doğru yürüdü. Aklına Demetra gelince hafifçe tedirgin olmuştu. Küçük yeğeni ne yapıyordu acaba? Onun evde olacağını düşünerek bardan çıkarken kaşlarını çatmıştı. Acaba gerçekten evde miydi? Değilse Lectaria gerçekten büyük bir azarı hak ediyordu. Sorumsuzluğunun hesabını ikizine vermek canını sıkacaktı. Mstis ters tarafından kalktığını düşünerek Lect'e söyleyeceği sözlere karar vermeye çalışıyordu. Çok mu bağırmalıydı az mı?

Kısa oldu kusura bakma cnm rpler birikmiş xs Seni de beklettim ama özür dilerim (: